unieważnienie

unieważnienie
unieważnienie I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, blm, {{/stl_8}}{{stl_7}}od cz. unieważnić. {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}unieważnienie II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, lm D. unieważnienieeń {{/stl_8}}{{stl_7}}'decyzja, rozporządzenie, orzeczenie wydane przez organ państwowy, stwierdzające, że jakaś wcześniejsza decyzja, orzeczenie, przepis, wyrok, przestają obowiązywać, tracą moc prawną, nie są wiążące': {{/stl_7}}{{stl_10}}Unieważnienie związku małżeńskiego. Unieważnienie wyroku. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • unieważnienie — n I rzecz. od unieważnić ∆ praw. Unieważnienie małżeństwa «orzeczenie sądu stwierdzające ustanie związku małżeńskiego, jeśli przy jego zawarciu nastąpiło pogwałcenie ustawowych przesłanek ważności zawarcia» …   Słownik języka polskiego

  • kasata — ż IV, CMs. kasataacie; lm D. kasataat przestarz. «rozwiązanie, zniesienie, likwidacja unieważnienie; kasacja» Kasata zakonu. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • nullifikacja — ż I, DCMs. nullifikacjacji; lm D. nullifikacjacji (nullifikacjacyj) książk. «unieważnienie, skasowanie» Nullifikacja pieniędzy papierowych. ‹n. łac. z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • obalać — ndk I, obalaćam, obalaćasz, obalaćają, obalaćaj, obalaćał, obalaćany obalić dk VIa, obalaćlę, obalaćlisz, obal, obalaćlił, obalaćlony, częściej dk «silnym uderzeniem wytrącić kogoś lub coś z pozycji pionowej, spowodować upadek, przewrócić siłą;… …   Słownik języka polskiego

  • spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… …   Słownik języka polskiego

  • zadekretować — dk IV, zadekretowaćtuję, zadekretowaćtujesz, zadekretowaćtuj, zadekretowaćował, zadekretowaćowany 1. «wydać dekret w jakiejś sprawie; orzec, uchwalić, ustanowić dekretem» Zadekretować wybory. Zadekretować unieważnienie traktatów. 2. «dokonać… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”